Afgelopen zaterdag deed ik mee aan de 6e manche van de Haspengouw Challenge, Dwars door Zonhoven. Het is de eerste keer dat deze opgenomen is in het HC-criterium. Het was voor mij ook de eerste keer dat ik deze liep. Ik wist dus niets van het parcours en ik vond ook niet direct een uitslag van voorgaande jaren. Ik kon niet inschatten als het een zwaar of snel parcours was.
Op trainingsvlak gaat het de afgelopen 2 weken goed tot zeer goed. De bil/rug liet zich wel nog een paar keer voelen, maar de pijn mindert. Soms voel ik er zelfs niets meer van. Ik volg (opnieuw) het 10K schema van Garmin en dat bevalt mij wel. Op fitness vlak heb ik de afgelopen paar weken een paar keer wat core oefeningen gedaan en mijn gewicht is ook nog ietsje naar beneden gegaan. Dit alles samen heeft zijn effect duidelijk niet gemist...
De wedstrijd ging door om 19u15. Omstreeks 18u15 parkeerde ik mijn wagen aan de evenementenhal. De inschrijvingen bevonden zich aan de kerk. Ik betaalde 6 euro en kreeg een envelop met daarin wat uitleg en een plannetje van het parcours. Ik kreeg ook een bonnetje om iets te drinken op het kerkplein na de wedstrijd. Ik ging dan terug naar de wagen waar ik het plannetje van het parcours bekeek. Voor de 10 km moesten we 4 rondjes van ongeveer 2,5 km lopen. Meestal ligt mij dat wel zo rondjes lopen. Als opwarming deed ik 1 km met enkele versnellingen. Het was ondertussen 18u45 geworden en ik besloot naar het kerkplein terug te gaan.
Daar spotte ik enkele bekenden zoals Tony Deneuker, Patrick Geelen en Marc Buekers. Met Marc deed ik nog een praatje terwijl de 1 km voor de kinderen bezig was. Hij is van Zonhoven dus voor hem was het een echte thuiswedstrijd. Maar sneller gaat hij er niet van lopen zei hij 😀. Ikzelf zag het wel zitten. Het gaat de laatste weken goed op training en het gevoel is goed dus normaal gezien moet er een goede tijd inzitten. Met Tony Deneuker had ik wel goede 'tempomaker'. Hij was de voorgaande HC wedstrijden steeds bijna een minuut voor mij (Borgloon en Linter). Ik besloot te proberen direct hem te volgen en dan zien/hopen dat ik zolang mogelijk in zijn spoor zou kunnen blijven. Dat zou me dan kunnen leiden naar een goede tijd. Dat was de theorie maar het moest er nog uit komen. Om 19u13 zetten we ons klaar aan de start. Er werd afgeteld en klonk het startschot. Een korte beschrijving van het rondje : eerst een kilometer op verhard, dan zo'n 250 m op grind, dan zo'n 200 m op oneffen gras, dan terug zo'n 250 m op grind, en dan zo'n 800 m terug op verhard. Zo was een rondje ongeveer 2,45 km. Ik zag Tony net voor me lopen en liep al snel in zijn spoor. In eerste instantie bleef ik in zijn spoor maar tegen dat we op het grind kwamen, nam ik het commando al over. Ik keek al vooruit wie het volgende 'slachtoffer' zou worden. Ik zag op zo'n 50 m Patrick Geelen lopen. Dat zou al een veel moeilijkere klant worden, want ik weet dat hij normaal gezien goed is voor een 38 min (of zelfs minder?) op 10 km. Ik wist niet precies aan welk tempo ik aan het lopen was, maar ik vermoedde dat het toch redelijk snel was aangezien ik Tony achter mij kon laten en in de buurt was van Patrick. Zaak was nu wel dit tempo zo goed mogelijk te houden. Dat lukte me goed want ik haalde langzaam maar zeker lopers in. Af en toe keek ik achter mij om te zien als bijvoorbeeld Tony niet aan het naderen was. Maar ik zag dat de kloof langzaam maar zeker groter werd. Ik weet niet meer in welke ronde het was maar ik denk in de 2e ronde kreeg ik Patrick te pakken. Ik kon vlot over hem gaan en al snel een kloofje van 50 m slaan. Bij het ingaan van de 3e ronde kreeg ik het mentaal wat moeilijker. Ik voelde dat ik een goede wedstrijd aan het lopen was, maar kreeg schrik een inzinking te krijgen. Vooral het oneffen stuk op gras was moeilijk. Eens ik terug de kerk in het zicht kreeg ging het wat beter. De laatste ronde dan. Dat gaf me terug een boost want ik voelde dat er een goede tijd inzat. Maar de benen begonnen zwaarder te worden. Ik herinnerde hetgeen ik ergens gelezen had op een website wat de toppers doen als ze het moeilijk krijgen : letten op je looptechniek. En dat probeerde ik, zien dat ik rechtop loop, benen niet laten 'zwieren', proberen zo compact mogelijk te lopen, letten op de armbeweging. Zo kan je je afleiden van het afzien. En dat werkte, want ik begon in te lopen op de eerste dame. Op zo'n 200 m van de finish kon ik haar voorbij snellen en kan afklokken in 39:54. Ik keek nog vlug naar het gemiddeld tempo en ik zag 4:04 / km staan. Terug op het niveau van vóór mijn blessure en zelfs nog iets verbeterd ! Patrick feliciteerde me met mijn goede wedstrijd. Hij was onder indruk hoe vlot ik liep. De core oefeningen en het lagere gewicht hebben dus inderdaad hun effect gehad. Dit motiveert me om zo verder te doen.
Ik praatte ook nog even met Tom Partoens die ook zichzelf verbaasde met een 3e plaats algemeen en 2e +35er. Aan Marc Buekers vertelde ik mijn goede tijd. Zijn kameraad zag dat ik heel wat kilo's verloren ben. Ik legde hem kort uit hoe ik het gedaan heb. Dan ook nog even gepraat met Geert Reyskens die ook onder indruk was hoe vlot ik liep. Ik had mijn drankbonnetje nog in de auto laten liggen en dat ging ik nog halen. Maar blijkbaar kon je voor 1 bonnetje water of een zakje chips krijgen. De andere frisdranken kostte 2 drankbonnetjes. Dit is toch een beetje onnozel. Ik ging dan nog 3 bonnetjes aan de kassa halen. Eerst dronk ik een blikje icetea en erna nog een kriekje. Dat laatste had ik wel verdient na deze goede prestatie. Veel langer besloot ik niet meer te blijven want veel lopers zag ik ook niet meer.
Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/1816475528
Op trainingsvlak gaat het de afgelopen 2 weken goed tot zeer goed. De bil/rug liet zich wel nog een paar keer voelen, maar de pijn mindert. Soms voel ik er zelfs niets meer van. Ik volg (opnieuw) het 10K schema van Garmin en dat bevalt mij wel. Op fitness vlak heb ik de afgelopen paar weken een paar keer wat core oefeningen gedaan en mijn gewicht is ook nog ietsje naar beneden gegaan. Dit alles samen heeft zijn effect duidelijk niet gemist...
De wedstrijd ging door om 19u15. Omstreeks 18u15 parkeerde ik mijn wagen aan de evenementenhal. De inschrijvingen bevonden zich aan de kerk. Ik betaalde 6 euro en kreeg een envelop met daarin wat uitleg en een plannetje van het parcours. Ik kreeg ook een bonnetje om iets te drinken op het kerkplein na de wedstrijd. Ik ging dan terug naar de wagen waar ik het plannetje van het parcours bekeek. Voor de 10 km moesten we 4 rondjes van ongeveer 2,5 km lopen. Meestal ligt mij dat wel zo rondjes lopen. Als opwarming deed ik 1 km met enkele versnellingen. Het was ondertussen 18u45 geworden en ik besloot naar het kerkplein terug te gaan.
Daar spotte ik enkele bekenden zoals Tony Deneuker, Patrick Geelen en Marc Buekers. Met Marc deed ik nog een praatje terwijl de 1 km voor de kinderen bezig was. Hij is van Zonhoven dus voor hem was het een echte thuiswedstrijd. Maar sneller gaat hij er niet van lopen zei hij 😀. Ikzelf zag het wel zitten. Het gaat de laatste weken goed op training en het gevoel is goed dus normaal gezien moet er een goede tijd inzitten. Met Tony Deneuker had ik wel goede 'tempomaker'. Hij was de voorgaande HC wedstrijden steeds bijna een minuut voor mij (Borgloon en Linter). Ik besloot te proberen direct hem te volgen en dan zien/hopen dat ik zolang mogelijk in zijn spoor zou kunnen blijven. Dat zou me dan kunnen leiden naar een goede tijd. Dat was de theorie maar het moest er nog uit komen. Om 19u13 zetten we ons klaar aan de start. Er werd afgeteld en klonk het startschot. Een korte beschrijving van het rondje : eerst een kilometer op verhard, dan zo'n 250 m op grind, dan zo'n 200 m op oneffen gras, dan terug zo'n 250 m op grind, en dan zo'n 800 m terug op verhard. Zo was een rondje ongeveer 2,45 km. Ik zag Tony net voor me lopen en liep al snel in zijn spoor. In eerste instantie bleef ik in zijn spoor maar tegen dat we op het grind kwamen, nam ik het commando al over. Ik keek al vooruit wie het volgende 'slachtoffer' zou worden. Ik zag op zo'n 50 m Patrick Geelen lopen. Dat zou al een veel moeilijkere klant worden, want ik weet dat hij normaal gezien goed is voor een 38 min (of zelfs minder?) op 10 km. Ik wist niet precies aan welk tempo ik aan het lopen was, maar ik vermoedde dat het toch redelijk snel was aangezien ik Tony achter mij kon laten en in de buurt was van Patrick. Zaak was nu wel dit tempo zo goed mogelijk te houden. Dat lukte me goed want ik haalde langzaam maar zeker lopers in. Af en toe keek ik achter mij om te zien als bijvoorbeeld Tony niet aan het naderen was. Maar ik zag dat de kloof langzaam maar zeker groter werd. Ik weet niet meer in welke ronde het was maar ik denk in de 2e ronde kreeg ik Patrick te pakken. Ik kon vlot over hem gaan en al snel een kloofje van 50 m slaan. Bij het ingaan van de 3e ronde kreeg ik het mentaal wat moeilijker. Ik voelde dat ik een goede wedstrijd aan het lopen was, maar kreeg schrik een inzinking te krijgen. Vooral het oneffen stuk op gras was moeilijk. Eens ik terug de kerk in het zicht kreeg ging het wat beter. De laatste ronde dan. Dat gaf me terug een boost want ik voelde dat er een goede tijd inzat. Maar de benen begonnen zwaarder te worden. Ik herinnerde hetgeen ik ergens gelezen had op een website wat de toppers doen als ze het moeilijk krijgen : letten op je looptechniek. En dat probeerde ik, zien dat ik rechtop loop, benen niet laten 'zwieren', proberen zo compact mogelijk te lopen, letten op de armbeweging. Zo kan je je afleiden van het afzien. En dat werkte, want ik begon in te lopen op de eerste dame. Op zo'n 200 m van de finish kon ik haar voorbij snellen en kan afklokken in 39:54. Ik keek nog vlug naar het gemiddeld tempo en ik zag 4:04 / km staan. Terug op het niveau van vóór mijn blessure en zelfs nog iets verbeterd ! Patrick feliciteerde me met mijn goede wedstrijd. Hij was onder indruk hoe vlot ik liep. De core oefeningen en het lagere gewicht hebben dus inderdaad hun effect gehad. Dit motiveert me om zo verder te doen.
Ik praatte ook nog even met Tom Partoens die ook zichzelf verbaasde met een 3e plaats algemeen en 2e +35er. Aan Marc Buekers vertelde ik mijn goede tijd. Zijn kameraad zag dat ik heel wat kilo's verloren ben. Ik legde hem kort uit hoe ik het gedaan heb. Dan ook nog even gepraat met Geert Reyskens die ook onder indruk was hoe vlot ik liep. Ik had mijn drankbonnetje nog in de auto laten liggen en dat ging ik nog halen. Maar blijkbaar kon je voor 1 bonnetje water of een zakje chips krijgen. De andere frisdranken kostte 2 drankbonnetjes. Dit is toch een beetje onnozel. Ik ging dan nog 3 bonnetjes aan de kassa halen. Eerst dronk ik een blikje icetea en erna nog een kriekje. Dat laatste had ik wel verdient na deze goede prestatie. Veel langer besloot ik niet meer te blijven want veel lopers zag ik ook niet meer.
Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/1816475528
 |
| Foto : Marc Nelissen (NeMa run) |
 |
| Net voor de aankomst Foto : Benn Cox (Lopers voor lopers) |