Afgelopen zondag 9 april deed ik mee aan de 2e wedstrijd van het regelmatigheidscriterium Haspengouw Challenge, de Loonse jogging in Borgloon.
Na de Vijverrun in Bolderberg besloot ik een weekje relatieve rust in te lassen. Kwestie van de benen goed te laten herstellen en ook mentaal wat te rusten, even dus de riem eraf. De 2 weken die daarop volgden deed ik terug hetzelfde als het Garmin connect 10 K schema wat ik ook gedaan had als voorbereiding op de Vijverrun. In de eerste van die 2 weken zit een stevige training : 2 x 15 min tempo + 3 min 10 K tempo. Deze training is zowel mentaal als fysiek heel zwaar. Na 15 min tempo, dient er dus nog eens 3 min 10 K tempo gedaan worden en dat dan 2 keer. Tussenin zat 2 min rust. Maar dit is wel een hele goede training voor het opkrikken van je VO2max (= maximaal zuurstofopname vermogen). En die kon ik nog sneller afleggen dan diegene ik deed als voorbereiding op de Vijverrun. De conditie gaat er dus nog steeds op voorruit. En het gewicht is er de afgelopen weken ook nog op achteruit gegaan. Ten opzichte van november 2016 ben ik al 9 kg kwijt (van 79 kg naar 70 kg). En dat heeft natuurlijk ook een positief effect. Ik deed in die week ook nog een lange duurloop samen met TSR teamleider Jo Haenen. We liepen van Hasselt naar de abdij van Herckenrode en terug. Goed voor 16 km en liep daarmee mijn langste duurloop van het jaar. In de laatste week was het afbouwen met 2 kortere intervals, die ik deze keer even snel deed als vorige keer (toen duidelijk te snel want had nog stramme spieren op de wedstrijddag). Bij het loslopen op zaterdag had ik helemaal geen last van stramme spieren en ook op de wedstrijddag geen last deze keer. Dus dat moest naar een goede prestatie leiden...
De wedstrijd zelf dan. De 10 km begon om 15u30. Rond 14u vertrok ik van thuis uit en rond 14u30 parkeerde ik mijn wagen aan de sporthal. Ik ging te voet naar de inschrijvingen in de middelbare school VIIO op de Tongersesteenweg. Daar betaalde ik 9 euro en kreeg mijn HC borstnummer 33. Daarna ging ik naar de start die zich bevond in de Boeshovenweg. Daar zette ik me even nog in de schaduw, want wat betreft het weer was de zon volop aanwezig met temperaturen rond de 22 graden. Het zou de warmste 9 april ooit worden. Enkele bekenden werden gespot zoals Sven Thijs, Marc Schoels en Domenico Di Vito. Die laatste had die ochtend al mee gedaan aan de jogging in Oleye. Met Sven had ik het even over de doelstelling van vandaag. Ik zou meer dan tevreden zijn met een tempo van rond de 4:20 / km. Ik kan normaal niet tegen de warmte. Het is al een heel tijdje geleden dat ik nog eens voluit in de warmte gelopen had en wist dus niet hoe mijn lichaam daarop zou reageren. 22 graden is dan ook weer niet extreem warm. Hij wist ook niet goed hoe zijn benen gingen reageren, want had vrijdags nog meegedaan aan de estafettechallenge in Tongeren. Een tempo van tussen de 4:20 en 4:30 / km zou hij tevreden mee zijn. Ik deed nog een korte opwarming van een goede kilometer en zette me dan klaar. Precies om half 4 klonk het fluitsignaal en weg waren we. Alhoewel ik niet het gevoel had snel te vertrekken, liep ik die 1e kilometer toch in 3:57. Dat het wat dalend verliep zal er ook wat mee te maken hebben. De 2e kilometer verliep stijgend en het tempo moest daardoor naar beneden, deze in 4:22. Daarmee was de toon ook gezet voor de rest van het parcours. We moesten eerst een rondje van 5 km afleggen. Km 4 was zo goed als volledig stijgend. Dat vond ik persoonlijk het zwaarste stuk van het hele parcours. In de laatste 500 m van het 1e rondje moesten we een stukje onverhard doen, maar dat lag er redelijk goed bij. De 2e ronde liep dan in tegenovergestelde richting. Km 6 is redelijk vlak en km 7 is dan praktisch volledig dalend. Die km 7 is de lange klim van km 4, maar dus nu dalend. Dat gaf me de nodige moed en vond mijn tweede adem. In dit dalend stuk kon eerst een groepje inhalen en onmiddellijk ter plaatse laten en daarna kon ik enkele lopers een voor een oprapen. Een van die lopers was tot mijn verrassing Sven. Die was dus bezig aan een sterke wedstrijd. Ik besloot mijn hoger tempo te behouden tot het einde van de afdaling en dan proberen zo goed mogelijk tempo te houden. Km 8 verloopt weer stijgend en daar kreeg ik het weer moeilijk. Maar ik kon op mijn tanden bijten en doordat ik lopers bleef inhalen probeerde ik zo goed ik kon mijn hoog tempo te behouden. De eerste 500 m van km 9 verlopen dalend. Daar kan ik wat recupereren, maar de volgende 500 m verlopen dan weer stijgend. Die waren dan ook voornamelijk op karakter want alles begon pijn te doen. In de laatste 500 m zag ik de aankomstboog. Ik kon toch nog wat versnellen en zo kon ik nog enkele lopers inhalen. Blij dat het erop zat overschreed ik de finish. Ik legde de 9,46 km af in 40:24 of een gemiddeld tempo van 4:16 / km. Dit is ver boven mijn verwachtingen en zeker op dit toch wel zware parcours. Hier was ik zeer tevreden mee ! Na wat bekomen te zijn en een paar bekertjes drank, sprak ik nog met Joeri Francart na over de wedstrijd. Hij werd mooi 3e in 34:55. Sven Thijs klokte af in 41:36 en was daarmee ook zeer tevreden. Ik deed dan nog een goede kilometer om uit te lopen tot aan mijn wagen. Ik luisterde even naar de radio om te horen wat de situatie was bij Parijs-Roubaix. Het was nog zo'n 30 km en er was een groepje voorop met onder andere Greg Van Avermaet. Tom Boonen zat toen op ongeveer een dikke halve minuut als ik het goed gehoord heb. Het was nog te lang om te wachten tot de finish en ging me douchen in de sporthal. Juist toen ik terug buiten daarvan kwam hoorde ik op de radio hoe Van Avermaet de sprint won van Stybar. Wat een schitterend voorjaar heeft die zeg ! Tom Boonen werd mooi 13e in zijn laatste wedstrijd. Met een tevreden gevoel reed ik terug naar huis richting Hasselt.
Foto's
Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/1667556847
Strava : https://www.strava.com/activities/934924909
De volgende wedstrijd wordt de 12 km van Linter Loopt. Tot dan !
Na de Vijverrun in Bolderberg besloot ik een weekje relatieve rust in te lassen. Kwestie van de benen goed te laten herstellen en ook mentaal wat te rusten, even dus de riem eraf. De 2 weken die daarop volgden deed ik terug hetzelfde als het Garmin connect 10 K schema wat ik ook gedaan had als voorbereiding op de Vijverrun. In de eerste van die 2 weken zit een stevige training : 2 x 15 min tempo + 3 min 10 K tempo. Deze training is zowel mentaal als fysiek heel zwaar. Na 15 min tempo, dient er dus nog eens 3 min 10 K tempo gedaan worden en dat dan 2 keer. Tussenin zat 2 min rust. Maar dit is wel een hele goede training voor het opkrikken van je VO2max (= maximaal zuurstofopname vermogen). En die kon ik nog sneller afleggen dan diegene ik deed als voorbereiding op de Vijverrun. De conditie gaat er dus nog steeds op voorruit. En het gewicht is er de afgelopen weken ook nog op achteruit gegaan. Ten opzichte van november 2016 ben ik al 9 kg kwijt (van 79 kg naar 70 kg). En dat heeft natuurlijk ook een positief effect. Ik deed in die week ook nog een lange duurloop samen met TSR teamleider Jo Haenen. We liepen van Hasselt naar de abdij van Herckenrode en terug. Goed voor 16 km en liep daarmee mijn langste duurloop van het jaar. In de laatste week was het afbouwen met 2 kortere intervals, die ik deze keer even snel deed als vorige keer (toen duidelijk te snel want had nog stramme spieren op de wedstrijddag). Bij het loslopen op zaterdag had ik helemaal geen last van stramme spieren en ook op de wedstrijddag geen last deze keer. Dus dat moest naar een goede prestatie leiden...
De wedstrijd zelf dan. De 10 km begon om 15u30. Rond 14u vertrok ik van thuis uit en rond 14u30 parkeerde ik mijn wagen aan de sporthal. Ik ging te voet naar de inschrijvingen in de middelbare school VIIO op de Tongersesteenweg. Daar betaalde ik 9 euro en kreeg mijn HC borstnummer 33. Daarna ging ik naar de start die zich bevond in de Boeshovenweg. Daar zette ik me even nog in de schaduw, want wat betreft het weer was de zon volop aanwezig met temperaturen rond de 22 graden. Het zou de warmste 9 april ooit worden. Enkele bekenden werden gespot zoals Sven Thijs, Marc Schoels en Domenico Di Vito. Die laatste had die ochtend al mee gedaan aan de jogging in Oleye. Met Sven had ik het even over de doelstelling van vandaag. Ik zou meer dan tevreden zijn met een tempo van rond de 4:20 / km. Ik kan normaal niet tegen de warmte. Het is al een heel tijdje geleden dat ik nog eens voluit in de warmte gelopen had en wist dus niet hoe mijn lichaam daarop zou reageren. 22 graden is dan ook weer niet extreem warm. Hij wist ook niet goed hoe zijn benen gingen reageren, want had vrijdags nog meegedaan aan de estafettechallenge in Tongeren. Een tempo van tussen de 4:20 en 4:30 / km zou hij tevreden mee zijn. Ik deed nog een korte opwarming van een goede kilometer en zette me dan klaar. Precies om half 4 klonk het fluitsignaal en weg waren we. Alhoewel ik niet het gevoel had snel te vertrekken, liep ik die 1e kilometer toch in 3:57. Dat het wat dalend verliep zal er ook wat mee te maken hebben. De 2e kilometer verliep stijgend en het tempo moest daardoor naar beneden, deze in 4:22. Daarmee was de toon ook gezet voor de rest van het parcours. We moesten eerst een rondje van 5 km afleggen. Km 4 was zo goed als volledig stijgend. Dat vond ik persoonlijk het zwaarste stuk van het hele parcours. In de laatste 500 m van het 1e rondje moesten we een stukje onverhard doen, maar dat lag er redelijk goed bij. De 2e ronde liep dan in tegenovergestelde richting. Km 6 is redelijk vlak en km 7 is dan praktisch volledig dalend. Die km 7 is de lange klim van km 4, maar dus nu dalend. Dat gaf me de nodige moed en vond mijn tweede adem. In dit dalend stuk kon eerst een groepje inhalen en onmiddellijk ter plaatse laten en daarna kon ik enkele lopers een voor een oprapen. Een van die lopers was tot mijn verrassing Sven. Die was dus bezig aan een sterke wedstrijd. Ik besloot mijn hoger tempo te behouden tot het einde van de afdaling en dan proberen zo goed mogelijk tempo te houden. Km 8 verloopt weer stijgend en daar kreeg ik het weer moeilijk. Maar ik kon op mijn tanden bijten en doordat ik lopers bleef inhalen probeerde ik zo goed ik kon mijn hoog tempo te behouden. De eerste 500 m van km 9 verlopen dalend. Daar kan ik wat recupereren, maar de volgende 500 m verlopen dan weer stijgend. Die waren dan ook voornamelijk op karakter want alles begon pijn te doen. In de laatste 500 m zag ik de aankomstboog. Ik kon toch nog wat versnellen en zo kon ik nog enkele lopers inhalen. Blij dat het erop zat overschreed ik de finish. Ik legde de 9,46 km af in 40:24 of een gemiddeld tempo van 4:16 / km. Dit is ver boven mijn verwachtingen en zeker op dit toch wel zware parcours. Hier was ik zeer tevreden mee ! Na wat bekomen te zijn en een paar bekertjes drank, sprak ik nog met Joeri Francart na over de wedstrijd. Hij werd mooi 3e in 34:55. Sven Thijs klokte af in 41:36 en was daarmee ook zeer tevreden. Ik deed dan nog een goede kilometer om uit te lopen tot aan mijn wagen. Ik luisterde even naar de radio om te horen wat de situatie was bij Parijs-Roubaix. Het was nog zo'n 30 km en er was een groepje voorop met onder andere Greg Van Avermaet. Tom Boonen zat toen op ongeveer een dikke halve minuut als ik het goed gehoord heb. Het was nog te lang om te wachten tot de finish en ging me douchen in de sporthal. Juist toen ik terug buiten daarvan kwam hoorde ik op de radio hoe Van Avermaet de sprint won van Stybar. Wat een schitterend voorjaar heeft die zeg ! Tom Boonen werd mooi 13e in zijn laatste wedstrijd. Met een tevreden gevoel reed ik terug naar huis richting Hasselt.
Foto's
 |
| Vlak na de start Foto : Gilbert Simal |
 |
| Foto : Gilbert Simal |
 |
| Vlak voor de aankomst Foto : Gilbert Simal |
Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/1667556847
Strava : https://www.strava.com/activities/934924909
De volgende wedstrijd wordt de 12 km van Linter Loopt. Tot dan !