Cauberg Trail

Vorige week zaterdag stond dan de trailwedstrijd op het programma waarvoor ik me de laatste maanden op voorbereid heb : de Cauberg Trail in Valkenburg. Vorig jaar had ik de 18 km gelopen. Dit jaar ging ik voor de langste afstand, 30 km.

Je hebt daar vlakbij de start een klein pretpark "De Valkenier" en ook een zwembad (Polfermolen). Ideaal eigenlijk om het gezin mee te nemen, maar Tristan had voetbalwedstrijd en daardoor konden vrouw en kinderen niet mee.

Als voorbereiding had ik het marathonschema van Garmin als leidraad genomen. Ik heb dit keer meer moeite gehad om me te houden aan het schema. Deze winter had ik toch wat meer last van de koude waardoor het me van tijd wat ontbrak aan goesting. Vooral de langere duurlopen boven 1u30 had ik weinig zin in. Ik heb wel meegedaan aan een paar trailwedstrijden (zie uitslagen pagina) van rond de 20 km om toch wat afstand en heuveltjes in de benen te hebben. Als lange duurlopen stond er op het schema loopjes van 2,5 tot 3u op, maar ik ben niet verder geraakt dan 22 km in 2u30 gelopen op de Polar Bear Trail van 24 januari. In mijn voorbereiding op de halve marathon van Lier vorig jaar, had ik 25 km gelopen. Dat is tot deze wedstrijd mijn verste afstand ooit. Dus ik ga dit moeten verbreken als ik de wedstrijd wil uitlopen.

Bij mijn laatste trailwedstrijd, de Trail de la Montagne Saint-Pierre, was er in mijn trailschoenen een gat gekomen. Onmogelijk om daar 30 km mee te gaan lopen. Ik had op Facebook reclame gezien van de sportwinkel Lopers Company. Zij hebben een winkel in Maastricht en ik zag op de site dat ze daar trailschoenen hebben. Een week voor deze wedstrijd was ik daar langs geweest en uiteindelijk gekozen voor de Hoka One One Challenger ATR. Ik vond ze goed zitten. Ik weet dat het een risico was om zo vlak voor deze wedstrijd nieuwe schoenen te gaan halen, maar ik had geen keuze.

Hoka One One Challenger ATR

Ik had zaterdag en zondag vóór deze wedstrijd deze schoenen nog uitgetest op de Finse piste van Kapermolen. Zaterdag deed ik 14 km. Ik kreeg wat last van slapende tenen links, door de veters iets losser te maken, werd dat euvel verholpen. Naar het einde toe van deze 14 km kreeg ik wat last van mijn linkse grote teennagel die wat duwde tegen de voorkant van de schoen. Rechts had ik geen last. Zondag deed ik 16 km en kreeg aan de linkse teennagel toch weer wat last. Ondanks ik de gewoonlijke maat genomen heb gelijk mijn andere loopschoenen (US 10, of maat 44), lijken ze toch een half maatje te klein te zijn. Maar al bij al had ik er wel een goed gevoel mee. Ik had beduidend minder last aan mijn knieën en de demping van deze schoen is zeer goed. Het lijkt wel alsof je op kussens aan het lopen bent. Dus ik ga het toch moeten proberen met deze schoen.

De 30 km begon om 10u45. Na een slechte nachtrust, want ik was eerlijk gezegd wel wat nerveus vertrok ik rond 9u richting Valkenburg en rond 10u arriveerde ik aan de parking aan de Prins Bernardlaan in Valkenburg. Dat is een betaalparking en aan betaalterminal van parking 2 stond een lange rij. Aan de betaalterminal van parking 1 stond een kleinere rij. Toch moest ik zeker 15 minuten aanschuiven. Ik stak de 5 euro kleingeld erin die ik had en ik zag dat het ticket tot 13u15 geldig was. Dus ik had 2u30 om de wedstrijd uit te lopen. Ik had nog een paar sandwiches mee die ik ook nog wou opeten en dan moest ik nog mijn nummer afhalen. Het bezorgde me de nodige stress maar gelukkig ging het redelijk vlot en stond ik om 10u35 klaar aan de start.

Vlak voor de start
Foto : Daniel Drion

Om 10u45 werd de wedstrijd in gang geschoten. Eerst nog een stukje (500 m) op verhard en dan kregen we de eerste serieuze helling. Na zo'n 1 km passeerden we aan het casino en werden we het bos ingestuurd. Het parcours is hier zoals ik de trails het liefst heb, vooral door de bos op single tracks en dat in combinatie met mooie vergezichten en een mooie natuur. Tijdens het wachten op het startsignaal, had ik vernomen van de speaker dat het parcours toch hetzelfde is als vorige jaar. Het zou dus toch eerder 28 km zijn. Er was aangekondigd dat het dit jaar 30 km zou zijn, maar daar zou om onbekende redenen toch van afgeweken worden. Ik had eerst mijn klok ingesteld op een ronde te nemen om de 7,5 km. Dat zou ik dan gebruiken om me attent te maken een gelleke in te nemen. Aangezien het 28 km zou zijn stelde ik mijn klok in op 7 km.

Na km 3
Foto : Yvonne Silverentand

Cauberg Trail
Foto : Daniel Drion

Langs de rivier de Kleine Geul
Foto : Daniel Drion

Cauberg Trail
Foto : Daniel Drion

De spirit is nog goed
Foto : Yvonne Silverentand

De eerste 15 km gingen zeer vlot. Er waren 4 bevoorradingsposten : op 4,5 km, 9,5 km, 18,5 km en op 27 km. Daar maakte ik telkens goed gebruik van. Op km 7 en 14 nam ik mijn gelleke. Van km 15 begon ik licht last te krijgen van hetzelfde probleem aan mijn rechter teennagel die duwde tegen de voorkant van mijn schoen. Vooral de dalende stukken voelde ik het. Vanaf km 20 begon ik ook last te krijgen van een irritant gevoel onder mijn linkse voet. Het leek alsof er iets in mijn schoen zat. Ik stopte even om mijn schoen uit te kappen. Maar na een paar honderd meter kreeg ik terug hetzelfde gevoel. Terug deed ik mijn schoen en sok uit en hoopte zo het stukje vuil te verwijderen. Maar terug na een paar honderd meter hetzelfde irritant gevoel. Terug deed ik mijn schoen en sok uit en ik zag dat er zich een blaar aan het vormen was. Daar kan ik dus weinig aan doen. Ik deed andere sokken aan in de hoop daar wat minder last van te hebben. Ik merkte door wat te letten hoe ik mijn voet neerzette, dat ik er minder last van had. De kilometers gingen verder redelijk vlot. Op km 24,8 keek ik op mijn klok. Ik wist dat er een speciaal moment zat aan te komen, namelijk km 25. Het punt van mijn verste afstand ooit. Eens dat punt bereikt zorgde dat voor een mentale opkikker. Nu was het verder aftellen tot aan de aankomst. Mijn rechtse teennagel deed wel pijn en de blaar links voelde ik ook. Maar ik kon redelijk goed de pijn verbijten. Op km 26,5 kregen we nog de fameuze 140 trappen. Maar momenteel deed naar boven minder pijn als naar beneden. In de laatste kilometer liepen we naar beneden. Dit was tijdens de eerste kilometer de eerste serieuze helling. Dit stuk naar beneden moest ik op mijn tanden bijten door de teennagel en blaar. Eens terug op het verhard wist ik dat het niet ver meer was en de pijn verdween naar de achtergrond. Super tevreden overschreed ik de finish en kan uiteindelijk afklokken in 3u26 over 28,7 km. Yes I did it !

Vlak na de aankomst
Foto : Daniel Drion

Ik ga dan op een bankje zitten en daar praat ik nog even na met Ronny Thys. Die heeft er 2u46 over gedaan. Nadat ik wat bekomen ben, strompel ik terug naar mijn wagen. Gelukkig geen boete :)

Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/1108557578