Na een goed winterseizoen, wou ik mijn vorm eens testen op een stratenloop. Liefst een vlak en snel parcours en de Hypotheker Run in Stein op 1 maart was ideaal daarvoor. 2 jaar geleden liep ik er ook mijn beste wedstrijd van 2018. Toen wist ik de 10 km af te leggen in 42:34 of 4:16 / km. Als ik keek naar mijn trainingstijden en mijn tijden op de veldlopen, dan moest dat er zeker inzitten. Stiekem hoopte ik op 4:10 / km, en mits een superdag misschien wel 4:05 / km, maar dan zou ik zeker mijn eigen verbazen...
Ik had nog even getwijfeld als ik wel zou gaan, want er was op dat moment sprake van de eerste besmettingen met Corona in de buurt van Stein. Als ik had geweten wat ik nu weet bij het neerpennen van deze post, dan was ik waarschijnlijk niet gegaan. Maar ik ben toch dus gegaan, want er was toen nog sprake van "het zou vergelijkbaar zijn met een milde griep" en "enkel oudere mensen moeten voorzichtig zijn". Ondertussen weten we wel beter en zitten op dit moment aan meer dan 3.600 doden in België en meer dan 100.000 doden wereldwijd. Uiteindelijk zal dit de grootste crisis worden sinds de 2e wereldoorlog. En dan moest voor mij persoonlijk nog het ergste komen...
De wedstrijd zelf dan. De start van de 5 en 10 km was om 10u. Het was ongeveer een kleine 30 minuten vanuit Hasselt naar Stein, net over de grens in Nederland. Om iets na 9u arriveerde in aan de parking nabij het KWJ gebouw. Ik had me voor ingeschreven en begaf me naar de inschrijvingen waar ik mijn nummer en chip in ontvangst nam. Terug naar de auto en ik deed vervolgens een rondje op het parcours als opwarming. De benen voelden zeer goed aan. Om iets voor 10u begaf ik me naar de startlijn van de 10 km. De startlijn van de 5 km was een 100 tal meter vóór die van de 10 km. Precies om 10u klonk het startschot en weg waren we. Ik nam direct een snelle start en had zo'n idee dat ik een stuk onder de 4:00 / km vertrokken was. Ik besloot mijn klok niet in het oog te houden en me focussen op mijn gevoel, zodat ik me zeker niet te snel zou opblazen. Ik had het ook al gemerkt bij de opwarming, maar het parcours was licht gewijzigd ten opzichte van in 2018. Toen bleven we op de voetpaden, maar nu moesten we een stuk door het bos gelijklopend met het voetpad, maar wel onverhard dus. Ik schat dat dit stuk door het bos toch zo'n 500 m was. Het waren 4 ronden, dus dan komen we aan ongeveer 2 km op onverhard. Maar ik liet het niet aan mijn hart komen, en probeerde op het stuk onverhard steeds mijn tempo hoog te houden. En dat lukte heel aardig, want bij iedere doorkomst aan de finish zag ik na de eerste ronde 10:09 staan, en dan te denken dat we ongeveer 100 m vóór de finish gestart waren, dus ik wist zo dat ik rond de 4:00 / km aan het lopen was. Ronde 2 passeerde ik in 20:09, en ronde 3 in 30:16. In de laatste ronde begon ik het toch wat te voelen en mijn benen begonnen zwaarder te worden. Ik had me er al bij neergelegd dat die 40 minuten nog niet haalbaar was, maar die 4:05 / km zat er misschien wel in. In de laatste 100 m moest ik mijn medeloper nog laten gaan, maar ik zag op de wedstrijd klok dat ik kon afklokken in 40:03 ! Dan ben ik toch nog heel dicht bij die 40 minuten gekomen. Ik zag wel dat ik met mijn Garmin FR235 9,83 km afgemeten had. Dan kom ik aan een gemiddeld tempo van 4:04 / km, waar ik natuurlijk zeer tevreden mee was. Eindelijk terug op het niveau waar ik wil zitten, namelijk tegen die 4:00 / km. Als dat stuk onverhard er niet ingezeten had, wie weet waar ik dan geëindigd was. Ik keek nu al zeker uit naar de wedstrijdjes van de Victorscup, waar ik kan gaan proberen onder die 40 minuten te gaan duiken... Ik deed nog een rondje als cooling down en reed zeer tevreden dan terug naar Hasselt.
Strava gegevens : https://www.strava.com/activities/3144002822
Een week na de loop in Stein, kreeg ik slecht nieuws. Mijn moeder was opgenomen in het ziekenhuis en lag op intensieve. Ze had een longontsteking opgelopen en er werd gedacht aan Corona. Maar daar testte ze negatief op. Langzaam maar zeker werd de longontsteking beter, maar ondertussen was uit de bloedresultaten gebleken dat ze in het begin stadium zat van leukemie en vernamen we dat ze maximum nog 6 maanden had. Maar na 10 dagen werd plots de longontsteking erger. Terug werd ze getest op Corona, maar weer negatief. Toch ging het nu snel achteruit en op 19 maart overleed ze. Gelukkig ben ik nog bij haar kunnen zijn op het laatste want de Corona-maatregelen werden strenger en strenger en mocht je uitzonderlijk nog het ziekenhuis betreden. Op een goede 11 dagen verlies ik mijn moeder. Dat het zo snel zou gaan had niemand verwacht... De week die erop volgde was emotioneel zeer zwaar. De begrafenis kon enkel in intieme kring plaats vinden door de Corona-maatregelen. Ze is begraven op het kerkhof in Kuringen. De Borreltjesloop die in oktober plaats vindt zal ongetwijfeld een speciale wedstrijd worden...
Ik had nog even getwijfeld als ik wel zou gaan, want er was op dat moment sprake van de eerste besmettingen met Corona in de buurt van Stein. Als ik had geweten wat ik nu weet bij het neerpennen van deze post, dan was ik waarschijnlijk niet gegaan. Maar ik ben toch dus gegaan, want er was toen nog sprake van "het zou vergelijkbaar zijn met een milde griep" en "enkel oudere mensen moeten voorzichtig zijn". Ondertussen weten we wel beter en zitten op dit moment aan meer dan 3.600 doden in België en meer dan 100.000 doden wereldwijd. Uiteindelijk zal dit de grootste crisis worden sinds de 2e wereldoorlog. En dan moest voor mij persoonlijk nog het ergste komen...
De wedstrijd zelf dan. De start van de 5 en 10 km was om 10u. Het was ongeveer een kleine 30 minuten vanuit Hasselt naar Stein, net over de grens in Nederland. Om iets na 9u arriveerde in aan de parking nabij het KWJ gebouw. Ik had me voor ingeschreven en begaf me naar de inschrijvingen waar ik mijn nummer en chip in ontvangst nam. Terug naar de auto en ik deed vervolgens een rondje op het parcours als opwarming. De benen voelden zeer goed aan. Om iets voor 10u begaf ik me naar de startlijn van de 10 km. De startlijn van de 5 km was een 100 tal meter vóór die van de 10 km. Precies om 10u klonk het startschot en weg waren we. Ik nam direct een snelle start en had zo'n idee dat ik een stuk onder de 4:00 / km vertrokken was. Ik besloot mijn klok niet in het oog te houden en me focussen op mijn gevoel, zodat ik me zeker niet te snel zou opblazen. Ik had het ook al gemerkt bij de opwarming, maar het parcours was licht gewijzigd ten opzichte van in 2018. Toen bleven we op de voetpaden, maar nu moesten we een stuk door het bos gelijklopend met het voetpad, maar wel onverhard dus. Ik schat dat dit stuk door het bos toch zo'n 500 m was. Het waren 4 ronden, dus dan komen we aan ongeveer 2 km op onverhard. Maar ik liet het niet aan mijn hart komen, en probeerde op het stuk onverhard steeds mijn tempo hoog te houden. En dat lukte heel aardig, want bij iedere doorkomst aan de finish zag ik na de eerste ronde 10:09 staan, en dan te denken dat we ongeveer 100 m vóór de finish gestart waren, dus ik wist zo dat ik rond de 4:00 / km aan het lopen was. Ronde 2 passeerde ik in 20:09, en ronde 3 in 30:16. In de laatste ronde begon ik het toch wat te voelen en mijn benen begonnen zwaarder te worden. Ik had me er al bij neergelegd dat die 40 minuten nog niet haalbaar was, maar die 4:05 / km zat er misschien wel in. In de laatste 100 m moest ik mijn medeloper nog laten gaan, maar ik zag op de wedstrijd klok dat ik kon afklokken in 40:03 ! Dan ben ik toch nog heel dicht bij die 40 minuten gekomen. Ik zag wel dat ik met mijn Garmin FR235 9,83 km afgemeten had. Dan kom ik aan een gemiddeld tempo van 4:04 / km, waar ik natuurlijk zeer tevreden mee was. Eindelijk terug op het niveau waar ik wil zitten, namelijk tegen die 4:00 / km. Als dat stuk onverhard er niet ingezeten had, wie weet waar ik dan geëindigd was. Ik keek nu al zeker uit naar de wedstrijdjes van de Victorscup, waar ik kan gaan proberen onder die 40 minuten te gaan duiken... Ik deed nog een rondje als cooling down en reed zeer tevreden dan terug naar Hasselt.
Strava gegevens : https://www.strava.com/activities/3144002822
Hypotheker Run Stein Vlak na de start |
Samen plezier, samen op reis
Samen een eenheid, samen eigenwijs
Samen kwaad en samen goed
Samen verdriet en samen weer moed
Nu verder zonder jou, dat doet pijn te weten nooit meer samen te zijn.
Kiewit 2007
Update 10/01/2021: 20.038 doden in België en 1.930.000 wereldwijd