Afgelopen weekend deed ik mee aan de 6 km van de Louis Persoons Memorial in Genk.
Maar eerst wat er allemaal vooraf gegaan is.
Sinds begin oktober was ik genoodzaakt met het lopen te stoppen door problemen aan beide patellapezen. Na de nodige doktersbezoeken en scans bleek dat ik aan de rechter patellapees een scheurtje had en de linker was behoorlijk verzwakt. Ik had met andere woorden patellapees tendinitis. Maar de orthopeed kon wel zien aan de hand van de scans dat een operatie niet nodig was. De oplossing zou zijn in eerste instantie veel rust, daarna een kiné-behandeling. Hij zag ook dat mijn voetbogen ingezakt waren en zei dat ik ondersteunende zolen nodig heb. Met voorschrift voor kinesist en zooltjes vertrok ik eerst naar Demolder om me zooltjes te laten aanmeten. Daarna nam ik contact op met kinesist Filip Defraine, thuis een straat verder.
Aangezien de rechterpees het ergste aan toe is, werd de behandeling vooral daarop gericht. Eerst werd er met behulp van fricties de pees soepel gemaakt om de bloeddoorstroming te bevorderen. Na 2 sessies werd er elektrische stimulatie gedaan om de kapotte cellen nog beter te laten herstellen. De laatste fase was het versterken van de bovenbenen via heuveltraining op de hometrainer en loopband. Na zo'n 2 maanden mocht ik dan langzaam beginnen joggen. Begin december liep ik 3,75 km aan 6 min / km. Langzaam maar zeker kon ik verder en verder lopen. Alleen tijdens de laatste km lieten de patellapezen zich wat voelen, maar na het lopen verdween dat en ook tijdens de nacht (ik ben ene die zijn benen gebogen houd tijdens de slaap) had ik geen last. Naast het lopen (3 x per week) doe ik ook krachttraining in de fitness. Vooral het bovenlichaam krijgt daarbij de nodige aandacht, maar ook doe ik dan heuveltraining op de hometrainer en stabilisatieoefeningen. Een zeer goede stabilisatie/kracht-oefening vind ik de volgende : ga op 1 been staan, doe een sprong voorwaarts, dan een sprong achterwaarts, dan een sprong naar binnen en dan nog een sprong terug naar buiten, en dit dan 10 maal. Doe dan hetzelfde op het andere been. Ik kan je zeggen, dat ik na iedere 10 keer, even op adem moet komen. Sinds 1 januari ben ik begonnen met het volgen van een schema van Garmin connect. Ik heb het beginnersschema 10 km genomen, dat uit 3 sessies per week bestaat (meestal een interval, tempoloop en een duurloop). Daarnaast ga ik 2 x per week naar de fitness.
Wat betreft de gezondheid gaat het momenteel eigenlijk heel goed. Sinds begin november ben ik begonnen met een dieet via een diëtist. Zij analyseerde mijn eetgedrag en vertelde me wat ik wel en niet mag eten. Ik volg niet een specifiek dieet, maar eet vooral gezonder : vet en suiker arm(er), kleinere porties en 's avonds mezelf niet meer laten gaan, geen koeken en dergelijke meer. 's Avonds meestal een vers soepje met een beetje toast. Zo ben ik op 3 maanden tijd 6 kilo afgevallen. Gezonder leven heeft er ook toe geleid dat ik me beter ben beginnen voelen en veel beter slaap.
En dan nu de wedstrijd. Het vertrek van de 6 km was om 14u. Ik was thuis een beetje laat vertrokken en arriveerde ter plaatse om 13u30. Ik parkeerde mijn wagen op de parking vlakbij de grote baan. Het was dan nog zo'n 1 km tot waar de inschrijvingen waren. Dat was ideaal om me op te warmen. Ik had ook afgesproken met Youri Van Eecke, een nieuw TSR teamlid. Hij ging ook meedoen aan de 6 km. Ik schreef me in en samen met hem gingen we in de buurt van de start staan. Bekenden die ik spotte waren Marc Buekers en zijn kameraad, en Chris Wouters. Zij deden mee met de 12 km die samen met de 6 km startte. Met Youri praatte we over onze ambities voor de wedstrijd. Hij had er geen idee van. Hij zou blij zijn met een tempo van rond de 5:45 / km. Ik had er ook geen idee van, maar ik gokte op een tempo rond de 4:30 / km. Het belangrijkste was voor mij met een goed gevoel over de finish te lopen.
Precies om 14 u klonk het startshot. Ik had me redelijk achteraan gezet, zodat ik zeker niet te snel zou vertrekken. De eerste paar honderd meter moest ik wat slalommen, maar eens we de finish passeerden en dus het rondje van 6 km aanvatte had ik voldoende ruimte om het juiste tempo te zoeken. Vorig jaar liep ik hier de halve marathon, dus ik ken het rondje redelijk goed. Vlak na het ronde punt, krijg je een stukje helling van een paar honderd meter. Dat is het zwaarste stuk van het rondje. Halfweg het rondje heb je nog een iets langer stuk vals plat. Zo 1 rondje valt al bij al nog mee qua zwaarte, maar de halve marathon moet dit rondje 3 keer doen en dan wordt het wel zwaarder. Tijdens de eerste kilometers besloot ik niet op mijn klok te kijken om mijn tempo in het oog te houden. Zien dat ik niet over mijn toeren ga was het belangrijkste. Iets over halfweg kwamen we op het stuk waarbij we naast de naders liepen en op het einde een bocht van 180 graden moesten maken. Zo telde ik de lopers met de 600-nummers. Ik telde er 3, dus ik dacht dat ik in 4e stelling liep, maar die voor me was te ver vooruit en eerlijk gezegd kon ik niet sneller. In de laatste 2 kilometers liepen we voorbij het observatorium en dan terug voorbij het ronde punt. Dan moesten we nog een lusje doen van ongeveer 1 km. Ik kon mooi mijn tempo onderhouden. Ik kan uiteindelijk afklokken in 27:27 over 6,17 km (4:27 / km). Daarmee was ik zeer tevreden. Aan de finish wisten ze me te zeggen dat ik 5e of 6e was. Ik nam iets drinken en besloot te wachten op Youri. Hij wist de 6 km af te leggen in zo'n 34 min, ruim binnen zijn vooropgesteld doel. Chris Wouters wist beslag te leggen op de 1e plaats bij de 12 km en ik deed nog een praatje met hem.
Ik besloot dan terug naar huis te keren om nog het WK veldrijden te zien, en zag hoe Wout Van Aert zijn titel kon verlengen na pech van Mathieu van der Poel.
Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/1548238120
Uitslag 6 km : http://www.sqmtime.be/sites/sqmtime.be/files/activiteiten/uitslagen/Uitslag LPM 2017 6KM.pdf
Ik werd dus 6e op 36 deelnemers
Maar eerst wat er allemaal vooraf gegaan is.
Sinds begin oktober was ik genoodzaakt met het lopen te stoppen door problemen aan beide patellapezen. Na de nodige doktersbezoeken en scans bleek dat ik aan de rechter patellapees een scheurtje had en de linker was behoorlijk verzwakt. Ik had met andere woorden patellapees tendinitis. Maar de orthopeed kon wel zien aan de hand van de scans dat een operatie niet nodig was. De oplossing zou zijn in eerste instantie veel rust, daarna een kiné-behandeling. Hij zag ook dat mijn voetbogen ingezakt waren en zei dat ik ondersteunende zolen nodig heb. Met voorschrift voor kinesist en zooltjes vertrok ik eerst naar Demolder om me zooltjes te laten aanmeten. Daarna nam ik contact op met kinesist Filip Defraine, thuis een straat verder.
Aangezien de rechterpees het ergste aan toe is, werd de behandeling vooral daarop gericht. Eerst werd er met behulp van fricties de pees soepel gemaakt om de bloeddoorstroming te bevorderen. Na 2 sessies werd er elektrische stimulatie gedaan om de kapotte cellen nog beter te laten herstellen. De laatste fase was het versterken van de bovenbenen via heuveltraining op de hometrainer en loopband. Na zo'n 2 maanden mocht ik dan langzaam beginnen joggen. Begin december liep ik 3,75 km aan 6 min / km. Langzaam maar zeker kon ik verder en verder lopen. Alleen tijdens de laatste km lieten de patellapezen zich wat voelen, maar na het lopen verdween dat en ook tijdens de nacht (ik ben ene die zijn benen gebogen houd tijdens de slaap) had ik geen last. Naast het lopen (3 x per week) doe ik ook krachttraining in de fitness. Vooral het bovenlichaam krijgt daarbij de nodige aandacht, maar ook doe ik dan heuveltraining op de hometrainer en stabilisatieoefeningen. Een zeer goede stabilisatie/kracht-oefening vind ik de volgende : ga op 1 been staan, doe een sprong voorwaarts, dan een sprong achterwaarts, dan een sprong naar binnen en dan nog een sprong terug naar buiten, en dit dan 10 maal. Doe dan hetzelfde op het andere been. Ik kan je zeggen, dat ik na iedere 10 keer, even op adem moet komen. Sinds 1 januari ben ik begonnen met het volgen van een schema van Garmin connect. Ik heb het beginnersschema 10 km genomen, dat uit 3 sessies per week bestaat (meestal een interval, tempoloop en een duurloop). Daarnaast ga ik 2 x per week naar de fitness.
Wat betreft de gezondheid gaat het momenteel eigenlijk heel goed. Sinds begin november ben ik begonnen met een dieet via een diëtist. Zij analyseerde mijn eetgedrag en vertelde me wat ik wel en niet mag eten. Ik volg niet een specifiek dieet, maar eet vooral gezonder : vet en suiker arm(er), kleinere porties en 's avonds mezelf niet meer laten gaan, geen koeken en dergelijke meer. 's Avonds meestal een vers soepje met een beetje toast. Zo ben ik op 3 maanden tijd 6 kilo afgevallen. Gezonder leven heeft er ook toe geleid dat ik me beter ben beginnen voelen en veel beter slaap.
En dan nu de wedstrijd. Het vertrek van de 6 km was om 14u. Ik was thuis een beetje laat vertrokken en arriveerde ter plaatse om 13u30. Ik parkeerde mijn wagen op de parking vlakbij de grote baan. Het was dan nog zo'n 1 km tot waar de inschrijvingen waren. Dat was ideaal om me op te warmen. Ik had ook afgesproken met Youri Van Eecke, een nieuw TSR teamlid. Hij ging ook meedoen aan de 6 km. Ik schreef me in en samen met hem gingen we in de buurt van de start staan. Bekenden die ik spotte waren Marc Buekers en zijn kameraad, en Chris Wouters. Zij deden mee met de 12 km die samen met de 6 km startte. Met Youri praatte we over onze ambities voor de wedstrijd. Hij had er geen idee van. Hij zou blij zijn met een tempo van rond de 5:45 / km. Ik had er ook geen idee van, maar ik gokte op een tempo rond de 4:30 / km. Het belangrijkste was voor mij met een goed gevoel over de finish te lopen.
Precies om 14 u klonk het startshot. Ik had me redelijk achteraan gezet, zodat ik zeker niet te snel zou vertrekken. De eerste paar honderd meter moest ik wat slalommen, maar eens we de finish passeerden en dus het rondje van 6 km aanvatte had ik voldoende ruimte om het juiste tempo te zoeken. Vorig jaar liep ik hier de halve marathon, dus ik ken het rondje redelijk goed. Vlak na het ronde punt, krijg je een stukje helling van een paar honderd meter. Dat is het zwaarste stuk van het rondje. Halfweg het rondje heb je nog een iets langer stuk vals plat. Zo 1 rondje valt al bij al nog mee qua zwaarte, maar de halve marathon moet dit rondje 3 keer doen en dan wordt het wel zwaarder. Tijdens de eerste kilometers besloot ik niet op mijn klok te kijken om mijn tempo in het oog te houden. Zien dat ik niet over mijn toeren ga was het belangrijkste. Iets over halfweg kwamen we op het stuk waarbij we naast de naders liepen en op het einde een bocht van 180 graden moesten maken. Zo telde ik de lopers met de 600-nummers. Ik telde er 3, dus ik dacht dat ik in 4e stelling liep, maar die voor me was te ver vooruit en eerlijk gezegd kon ik niet sneller. In de laatste 2 kilometers liepen we voorbij het observatorium en dan terug voorbij het ronde punt. Dan moesten we nog een lusje doen van ongeveer 1 km. Ik kon mooi mijn tempo onderhouden. Ik kan uiteindelijk afklokken in 27:27 over 6,17 km (4:27 / km). Daarmee was ik zeer tevreden. Aan de finish wisten ze me te zeggen dat ik 5e of 6e was. Ik nam iets drinken en besloot te wachten op Youri. Hij wist de 6 km af te leggen in zo'n 34 min, ruim binnen zijn vooropgesteld doel. Chris Wouters wist beslag te leggen op de 1e plaats bij de 12 km en ik deed nog een praatje met hem.
Ik besloot dan terug naar huis te keren om nog het WK veldrijden te zien, en zag hoe Wout Van Aert zijn titel kon verlengen na pech van Mathieu van der Poel.
Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/1548238120
Uitslag 6 km : http://www.sqmtime.be/sites/sqmtime.be/files/activiteiten/uitslagen/Uitslag LPM 2017 6KM.pdf
Ik werd dus 6e op 36 deelnemers
Nog op de foto met Chris Wouters |