Op zaterdag 12 maart deed ik mee aan de bekende trail wedstrijd Crêtes de Spa. Je had keuze uit 3 afstanden, 8 km, 21 km en 55 km. Ik koos voor de 21 km.
De wedstrijd ging door om 13u05 (13,05 mijl = 21 km). Ik vertrok rond 11u richting Spa. Iets na 12u arriveerde ik ter plaatse. Het was al snel duidelijk dat een parkeerplaats vinden geen sinecure was. Uiteindelijk vond ik een plaatsje in een weide. Het was zeker een kilometer wandelen tot aan de inschrijvingen die zich bevonden in het Centre sportif "La Fraineuse". Maar het was een wandeling in een heel mooie omgeving. Ik passeerde ook voorbij het meer van Warfaaz. Het weer was trouwens goed met heel wat zon maar wel een koude bries. Ik schat dat de temperatuur rond de 5 à 6 graden lag.
Aan de inschrijvingen zei ik mijn naam en voornaam en kreeg een envelop met mijn borstnummer. Ik had me ook opgegeven voor een t-shirt. Het was een mooi neon geel t-shirt. Ik twijfelde even of ik nu in een dikkere loopbloes zou lopen, of toch 2 t-shirts. Ik besloot het laatste te doen en deed mijn dikkere loopbloes uit en deed het neon gele t-shirt aan. Ik spelde dan mijn borstnummer op en deed mijn trailrugzakje aan met mijn 2 flesjes van 0,5 L met Overstim's sportdrank. Ik had ook een gelleke bij. Vervolgens ging ik mijn sporttas afgeven aan de bewaarplaats. Het was dan nog even wachten tot de start.
Iets later dan voorzien om 13u11 klonk het startschot en weg waren we. We stonden ongeveer met 2000 aan de start van deze 21 km. De eerste 5 km lopen nog op verhard, met km 3,5 tot km 4,5 een lange steile beklimming. We krijgen dan een stukje afdaling. Pas vanaf km 5 begon het onverharde, maar dat was het begin van een beklimming van meer dan 4 km. Vanaf km 7,7 tot km 8,4 krijgen we de beklimming van de fameuze skipiste. Het landschap is ook helemaal veranderd in een sneeuwlandschap. Er ligt zeker 5 cm sneeuw. Door de vele lopers is de sneeuw hardgelopen en is het op sommige stukken moeilijk omhoog te geraken door het weinige grip die je hebt, en dat dus ondanks ik trailschoenen aan heb. Op km punt 9 hebben we het hoogste punt bereikt, we zitten dan ongeveer op een 'hoogte' van 550 m. Op km 2 bevond zich het laagste punt en zaten we rond de 250 m. Dus over een afstand van 7 km zijn we ongeveer 300 m omhoog gegaan. Van km 9 tot km 12 lopen we doorheen een heel mooi sneeuwlandschap door een dennenbos. In dit stuk krijgen we ook een moeilijk stuk waar wat klauterwerk aan te pas kwam en doorheen stroken met veel modder. Van km 12 tot km 16 verloopt het parcours vooral dalend, maar gemakkelijk lopen was het helemaal niet. Je moest constant goed opletten voor losliggende keien. De ondergrond was bovendien redelijk hard en mijn knieën kregen het hard te verduren. De dagen na deze wedstrijd had ik beduidend meer last aan mijn knieën. Tussen km 16 en 17 kregen we nog een flinke beklimming met ongeveer 100 hoogtemeters. Daarna volgde terug een langere afdaling van ongeveer 2 km. De omgeving hier is mooi met altijd in de buurt een riviertje. Ik merk dat we dichtbij de startplaats komen. Ik kan uiteindelijk afklokken in 2u06 over 20,37 km (6:14 / km). Ik nam een flesje sportdrank en water aan, en ik nam wat sinaasappel en banaan. In ruil voor je chip kreeg je een medaille. Ik ging dan mijn sporttas halen en zo terug richting mijn wagen.
Deze wedstrijd behoort zeker niet tot mijn favorieten. Daarvoor liepen we teveel op verhard. Ik ben ook geen fan van die lange beklimmingen. Het sneeuwlandschap gaf wel iets speciaals. De lange afdaling na km 12 vond ik te gevaarlijk. Kortom, niet een wedstrijd die ik direct nog eens wil doen.
De foto's van mij van de fotoservice vond ik niet echt geslaagd en daarom heb ik geen foto gekocht.
Hier een foto van de fameuze besneeuwde skipiste :
Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/1081914759
De wedstrijd ging door om 13u05 (13,05 mijl = 21 km). Ik vertrok rond 11u richting Spa. Iets na 12u arriveerde ik ter plaatse. Het was al snel duidelijk dat een parkeerplaats vinden geen sinecure was. Uiteindelijk vond ik een plaatsje in een weide. Het was zeker een kilometer wandelen tot aan de inschrijvingen die zich bevonden in het Centre sportif "La Fraineuse". Maar het was een wandeling in een heel mooie omgeving. Ik passeerde ook voorbij het meer van Warfaaz. Het weer was trouwens goed met heel wat zon maar wel een koude bries. Ik schat dat de temperatuur rond de 5 à 6 graden lag.
Aan de inschrijvingen zei ik mijn naam en voornaam en kreeg een envelop met mijn borstnummer. Ik had me ook opgegeven voor een t-shirt. Het was een mooi neon geel t-shirt. Ik twijfelde even of ik nu in een dikkere loopbloes zou lopen, of toch 2 t-shirts. Ik besloot het laatste te doen en deed mijn dikkere loopbloes uit en deed het neon gele t-shirt aan. Ik spelde dan mijn borstnummer op en deed mijn trailrugzakje aan met mijn 2 flesjes van 0,5 L met Overstim's sportdrank. Ik had ook een gelleke bij. Vervolgens ging ik mijn sporttas afgeven aan de bewaarplaats. Het was dan nog even wachten tot de start.
Iets later dan voorzien om 13u11 klonk het startschot en weg waren we. We stonden ongeveer met 2000 aan de start van deze 21 km. De eerste 5 km lopen nog op verhard, met km 3,5 tot km 4,5 een lange steile beklimming. We krijgen dan een stukje afdaling. Pas vanaf km 5 begon het onverharde, maar dat was het begin van een beklimming van meer dan 4 km. Vanaf km 7,7 tot km 8,4 krijgen we de beklimming van de fameuze skipiste. Het landschap is ook helemaal veranderd in een sneeuwlandschap. Er ligt zeker 5 cm sneeuw. Door de vele lopers is de sneeuw hardgelopen en is het op sommige stukken moeilijk omhoog te geraken door het weinige grip die je hebt, en dat dus ondanks ik trailschoenen aan heb. Op km punt 9 hebben we het hoogste punt bereikt, we zitten dan ongeveer op een 'hoogte' van 550 m. Op km 2 bevond zich het laagste punt en zaten we rond de 250 m. Dus over een afstand van 7 km zijn we ongeveer 300 m omhoog gegaan. Van km 9 tot km 12 lopen we doorheen een heel mooi sneeuwlandschap door een dennenbos. In dit stuk krijgen we ook een moeilijk stuk waar wat klauterwerk aan te pas kwam en doorheen stroken met veel modder. Van km 12 tot km 16 verloopt het parcours vooral dalend, maar gemakkelijk lopen was het helemaal niet. Je moest constant goed opletten voor losliggende keien. De ondergrond was bovendien redelijk hard en mijn knieën kregen het hard te verduren. De dagen na deze wedstrijd had ik beduidend meer last aan mijn knieën. Tussen km 16 en 17 kregen we nog een flinke beklimming met ongeveer 100 hoogtemeters. Daarna volgde terug een langere afdaling van ongeveer 2 km. De omgeving hier is mooi met altijd in de buurt een riviertje. Ik merk dat we dichtbij de startplaats komen. Ik kan uiteindelijk afklokken in 2u06 over 20,37 km (6:14 / km). Ik nam een flesje sportdrank en water aan, en ik nam wat sinaasappel en banaan. In ruil voor je chip kreeg je een medaille. Ik ging dan mijn sporttas halen en zo terug richting mijn wagen.
Deze wedstrijd behoort zeker niet tot mijn favorieten. Daarvoor liepen we teveel op verhard. Ik ben ook geen fan van die lange beklimmingen. Het sneeuwlandschap gaf wel iets speciaals. De lange afdaling na km 12 vond ik te gevaarlijk. Kortom, niet een wedstrijd die ik direct nog eens wil doen.
De foto's van mij van de fotoservice vond ik niet echt geslaagd en daarom heb ik geen foto gekocht.
Hier een foto van de fameuze besneeuwde skipiste :
 |
| Foto by Decathlon Crêtes de Spa |