Afgelopen weekeinde deed ik mee aan de Trail des Chevreuils te Fallais.
Enkele weken geleden was ik op zoek naar trailwedstrijden voor de komende weken/maanden en kwam zo op een nieuwe website genaamd Betrail. Deze website geeft niet alleen een overzicht van alle Belgische trailwedstrijden, maar geeft ook een ranking van alle trail runners in België dat bepaald wordt via een algoritme. Ik had al snel mezelf gevonden in deze ranking (zie https://www.betrail.run/runner/drion.daniel/overview). Bij de kalender krijg je een mooi overzicht per maand van Belgische trailwedstrijden. Zo vond ik deze wedstrijd. Via de link naar de website schreef ik me in voor de 18 km. Er was ook een 28 km. Ik had zoiets van "laten we het voorlopig nog rustig aan doen, en nog niet hoog mikken". Die 18 km moet wel lukken...
De wedstrijd vertrok om 10u. Omstreeks 8u30 vertrok ik richting Fallais. Deze plaats is bekend van de Challenge Hesbignon wedstrijd "Les Crêtes Fallaisiennes" die ik liep in 2010, 2012 en 2014. Die van 2014 kon ik me nog herinneren als een hele zware. Omstreeks 9u30 moest ik mijn wagen parkeren van een agent op toch zeker 500m van de start want dichterbij was er geen plaats meer. Ik pakte mijn sporttas uit de wagen en wandelde tot aan de inschrijvingen die zich in een gebouw naast de sporthal bevonden. Ik zei mijn naam en kreeg mijn borstnummer. Ik zette me aan een tafel en spelde mijn borstnummer op. Ik deed mijn trailrugzakje aan met mijn 2 half liter flesjes. Deze had ik gevuld met sportdrank van Overstim's. Speciaal voor lange afstanden. Ik had ook een gelleke mee.
Iets voor 10u. zette ik me aan de start samen met ongeveer 500 anderen. Na een korte uitleg klonk dan het startschot en weg waren we. Eerst liepen we nog een klein stukje op asfalt van een oude spoorwegbedding, maar na zo'n 300 meter liepen we over onverhard. Dit was de start van een hels parcours : lange modderstroken waar je tot aan je enkels in zakte, zeer steile hellingen waar je met behulp van de bomen je naar boven moest trekken, enkele afdalingen waarbij je als het ware jezelf naar beneden moest laten glijden, met behulp van een dikke koord jezelf naar boven trekken, oppassen dat je niet de rivier invalt, via een dikke koord je naar beneden laten glijden, je weg zoeken door struiken en bomen. Op sommige modderstroken was het echt moeilijk je recht te houden. Heel af en toe zat er een stukje verhard in en was ik blij dat we even 'comfortabel' konden lopen. Na zo'n 17 km begon ik er stilaan door te zitten. De Overstim's sportdrank was in het begin wel wat wennen aan de smaak, maar ik merkte wel dat ik mijn energieniveau daarbij beter op pijl kon houden. Ik hoopte dat de afstand niet veel verder zou zijn dan 18 km, maar op 18 km zag ik nog geen aankomst in de verte. We liepen in tegengestelde richting van de eerste km's. Lange modderstroken en zware benen, het was echt afzien. En net toen ik dacht "we zijn er eindelijk", kregen we een stuk overstroomd weiland van zo'n 100 m waar je tot aan je knieën in zakte. Het koude water deed mijn benen nog meer verstijven. Het was dan nog zo'n 100 m tot aan de finish. Super content was ik toen ik de finish overstak. Ik klokte af in 2:19:08 over 20,08 km (6:56 / km). Wat een zware wedstrijd was me dat seg ! Dit is zonder twijfel mijn meest uitdagende wedstrijd tot nu toe geweest. Nadat ik wat op adem gekomen was, ging ik nog even langs de bevoorrading en nam wat banaan en drank. Langzaam ging ik terug naar mijn wagen. Halfweg realiseerde ik me dat mijn sporttas nog bij de inschrijvingen stond. Helemaal dus terug. Iedere meter die ik wandelde deed pijn. Aan de auto deed ik droge kleren aan. Dat voelde al terug iets beter aan. Tijdens de rit naar huis moest ik terug denken aan de wedstrijd. Wat een mooi parcours was het. Alles zat erin en zelfs meer dan ik had gedacht. Ik kijk al stillekes uit naar volgend jaar, om deel te nemen aan de 28 km.
Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/1058150095
Ik heb helaas geen foto's gevonden van mezelf. Op https://onehappyjogger.com/2016/02/21/trail-des-chevreuils-zot-zijn-doet-soms-wel-zeer/ kan je ook een verslag vinden van deze wedstrijd en vind je enkele foto's van het parcours.
Enkele weken geleden was ik op zoek naar trailwedstrijden voor de komende weken/maanden en kwam zo op een nieuwe website genaamd Betrail. Deze website geeft niet alleen een overzicht van alle Belgische trailwedstrijden, maar geeft ook een ranking van alle trail runners in België dat bepaald wordt via een algoritme. Ik had al snel mezelf gevonden in deze ranking (zie https://www.betrail.run/runner/drion.daniel/overview). Bij de kalender krijg je een mooi overzicht per maand van Belgische trailwedstrijden. Zo vond ik deze wedstrijd. Via de link naar de website schreef ik me in voor de 18 km. Er was ook een 28 km. Ik had zoiets van "laten we het voorlopig nog rustig aan doen, en nog niet hoog mikken". Die 18 km moet wel lukken...
De wedstrijd vertrok om 10u. Omstreeks 8u30 vertrok ik richting Fallais. Deze plaats is bekend van de Challenge Hesbignon wedstrijd "Les Crêtes Fallaisiennes" die ik liep in 2010, 2012 en 2014. Die van 2014 kon ik me nog herinneren als een hele zware. Omstreeks 9u30 moest ik mijn wagen parkeren van een agent op toch zeker 500m van de start want dichterbij was er geen plaats meer. Ik pakte mijn sporttas uit de wagen en wandelde tot aan de inschrijvingen die zich in een gebouw naast de sporthal bevonden. Ik zei mijn naam en kreeg mijn borstnummer. Ik zette me aan een tafel en spelde mijn borstnummer op. Ik deed mijn trailrugzakje aan met mijn 2 half liter flesjes. Deze had ik gevuld met sportdrank van Overstim's. Speciaal voor lange afstanden. Ik had ook een gelleke mee.
Iets voor 10u. zette ik me aan de start samen met ongeveer 500 anderen. Na een korte uitleg klonk dan het startschot en weg waren we. Eerst liepen we nog een klein stukje op asfalt van een oude spoorwegbedding, maar na zo'n 300 meter liepen we over onverhard. Dit was de start van een hels parcours : lange modderstroken waar je tot aan je enkels in zakte, zeer steile hellingen waar je met behulp van de bomen je naar boven moest trekken, enkele afdalingen waarbij je als het ware jezelf naar beneden moest laten glijden, met behulp van een dikke koord jezelf naar boven trekken, oppassen dat je niet de rivier invalt, via een dikke koord je naar beneden laten glijden, je weg zoeken door struiken en bomen. Op sommige modderstroken was het echt moeilijk je recht te houden. Heel af en toe zat er een stukje verhard in en was ik blij dat we even 'comfortabel' konden lopen. Na zo'n 17 km begon ik er stilaan door te zitten. De Overstim's sportdrank was in het begin wel wat wennen aan de smaak, maar ik merkte wel dat ik mijn energieniveau daarbij beter op pijl kon houden. Ik hoopte dat de afstand niet veel verder zou zijn dan 18 km, maar op 18 km zag ik nog geen aankomst in de verte. We liepen in tegengestelde richting van de eerste km's. Lange modderstroken en zware benen, het was echt afzien. En net toen ik dacht "we zijn er eindelijk", kregen we een stuk overstroomd weiland van zo'n 100 m waar je tot aan je knieën in zakte. Het koude water deed mijn benen nog meer verstijven. Het was dan nog zo'n 100 m tot aan de finish. Super content was ik toen ik de finish overstak. Ik klokte af in 2:19:08 over 20,08 km (6:56 / km). Wat een zware wedstrijd was me dat seg ! Dit is zonder twijfel mijn meest uitdagende wedstrijd tot nu toe geweest. Nadat ik wat op adem gekomen was, ging ik nog even langs de bevoorrading en nam wat banaan en drank. Langzaam ging ik terug naar mijn wagen. Halfweg realiseerde ik me dat mijn sporttas nog bij de inschrijvingen stond. Helemaal dus terug. Iedere meter die ik wandelde deed pijn. Aan de auto deed ik droge kleren aan. Dat voelde al terug iets beter aan. Tijdens de rit naar huis moest ik terug denken aan de wedstrijd. Wat een mooi parcours was het. Alles zat erin en zelfs meer dan ik had gedacht. Ik kijk al stillekes uit naar volgend jaar, om deel te nemen aan de 28 km.
Garmin connect gegevens : https://connect.garmin.com/modern/activity/1058150095
Ik heb helaas geen foto's gevonden van mezelf. Op https://onehappyjogger.com/2016/02/21/trail-des-chevreuils-zot-zijn-doet-soms-wel-zeer/ kan je ook een verslag vinden van deze wedstrijd en vind je enkele foto's van het parcours.