Hier volgt dan eindelijk het verslag van mijn deelname aan Dwars Door Hasselt.
Om iets na 3 vertrek ik thuis richting het park van het Cultureel Centrum van Hasselt, om daar mij een beetje op te warmen. Na 1 rondje loop ik zo door naar de start. Zo kwam ik aan 1,54 km in iets minder dan 8 minuten (5:04 / km). De hartslag bleef rond de 140, wat redelijk ok is voor mij. Het gevoel is in ieder geval goed. Om eerlijk te zijn is het gevoel de laatste weken beter als voor mijn blessure. Ik ben meer en meer overtuigd dat keihard trainen niet optimaal is voor mij. Het is beter meer rustige duurlopen in te lassen, dan die stevige snelheidstrainingen. De komende maanden ga ik daarom me houden aan 1 snelheidstraining per week.
Om 15u20 klim ik over een dranghek aan de start op de Kolonel Dusartplein. Plotseling zie ik clubgenoot Johan Bulen staan met naast hem nog een bekende uit het Haspengouw Challenge criterium Bart Sampermans. We vertellen even wat onze doelstellingen zijn voor vandaag. Ik zou al meer dan content zijn 1u07 te lopen ofwel 4:35 / km. Johan hoopt om onder het uur te duiken. Vorig jaar liep hij hier net boven het uur. Bart kwam pas uit blessure en stond nog niet echt scherp, binnen de eerste 1000 zou hij meer dan tevreden zijn vertelde hij me. Ik spot nog een bekende uit het Haspengouw Challenge wereldje, Stefan Vaneylen. Hij heeft ook lange tijd uitgelegen met een blessure, maar het begint nu terug beter te gaan. Ook spot ik nog Peter Breuls, nog eentje van de Haspengouw Challenge.
Precies om half 4 klinkt dan het startshot. Ik besloot de eerste km’s rustig aan te doen omdat dit mijn 2e wedstrijd is op even veel weken. Na een paar km zou ik dan zien hoe snel er gelopen werd en dan eventueel wat versnellen naargelang het gevoel. Ik keek op mijn klok even voorbij we van de kleine ring afliepen en tot mijn verbazing liep ik aan 4:15 / km. Dit was veel te snel natuurlijk en zou ik nooit kunnen volhouden. Maar vertragen was moeilijker dan gedacht. Vlak aan het kanaal hoorde ik een bekende stem, “Komaan Daniel !”, Raf Vandenbroeck (a.k.a. 250 gr sossies) moedigde me aan. Ik was een beetje verbaasd want ik dacht dat hij mee zou doen. Deze zondag op de 6 Kerkenloop zat ik dat eens vragen aan hem. We liepen vervolgens langs het kanaal om dan zo richting “Het Belang Van Limburg” te lopen, doorheen het gebouw van de krant. We zijn dan nog maar 4 km onderweg, maar ik kwam toch al enkele lopers tegen die al moesten wandelen. Dat wordt nog afzien voor die mannen. Dan lopen we langs de grote ring, over de parking van de Carrefour en dan zo richting Kuringen. Dit is het dorp waar ik het grootste stuk van mijn jeugd heb doorgebracht. Oud klasgenoot Daniel Carnewal en zijn vader (oud-trainer bij Sparta Kuringen) zie ik langs de kant staan en moedigen me aan. Een paar honderd meter verder passeren we ook de voetbalvelden van Sparta Kuringen, waar ik in mijn jeugd nog gevoetbald heb. Dwars Door Hasselt is voor mij altijd een beetje terug aan het verleden denken, daarom dat ik deze wedstrijd heel graag loop. Bij de passage doorheen Kuringen (km 7) begin ik me comfortabel te voelen over mijn tempo, want tot dan was het nog zoeken door mijn snelle start. Ik liep toen aan 4:26 / km. Het doel was 4:35 / km, dus nog ruim op schema. Verder lopen we door het centrum van Kuringen langs de kerk. Bij km 10 zijn we terug aan het kanaal. Mijn tijd op km 10 is precies 45 minuten, nog een paar seconden gemiddeld verloren, maar het gevoel is nog steeds goed. Op km 11 is gevoel heel eventjes minder, maar enkele minuten verder is dat terug in orde. Aan de kant zie ik plotseling een loper op de grond liggen met daar enkele mensen rond. In de verte hoor ik een ambulance naderen die in volle vaart over het fietspad rijdt, terwijl iedereen precies op dat fietspad aan het lopen was. Iedereen moest heel vlug aan de kant op straat gaan lopen. Waarschijnlijk voor die loper die daar aan de kant lag. Ik heb er verder geen nieuws over gehoord dus ik vermoed dat alles nog in orde gekomen is met hem. Als we bijna de stad naderen, zijn er steeds meer en meer mensen langs de kant. Op km 12 is mijn gemiddeld tempo nog 4:32 / km maar het naderen van de stad geeft me een boost en ik voer het tempo wat op. Aan de Demerstraat nog een bekende supporter, het is Miet Vanaenrode, de vrouw van clubgenoot Lode Raskin. Wat verder merk ik Tom Partoens op, die nog een foto van mij maakt. Km 13 loop ik nog in 4:32. Ik begin het stilaan moeilijker te krijgen maar km 14 loop ik in 4:23. Ik hoor nog “Komaan Daniel!”, het is Gilbert Simal, de trainer van de club die me aanmoedigt. Ik nader het Kolonel Dusartplein en ik kijk naar de rechterkant als mijn vrouw en kinderen er staan. Ja ! Daar zijn ze ! Tristan wijst naar mij en mijn vrouw houdt Eva vast. Wat fijn dat ze gekomen zijn ! In de laatste rechte lijn pers ik er nog een spurtje uit en klok af in 1:06:30. Hieronder staat 1:06:45, maar je mag 15 seconden aftrekken vanaf de startmatten. Gemiddeld 4:30 / km en daarmee zeer tevreden. Aan de finish kom ik Peter Breuls tegen, 1u02 is zijn mooie tijd. Ook Stefan Vaneylen kom ik tegen, 1:07:30 is ook een mooie tijd. Ik neem nog een AA-flesje en ga dan mijn chip af laten nemen. Ik kijk nog even rond op zoek naar mijn vrouw. Plotseling zie ik haar zus, met Tristan en wat verder staat ook mijn vrouw. Ik ga dan verder naar huis want ik wou nog het veldrijden kijken. Zij gingen nog even wat rond kijken.
Ik kan weer heel tevreden zijn over deze wedstrijd, het gevoel is goed. Volgende week de 6 Kerkenloop in Kortessem, dat georganiseerd wordt door onze loop club.
Gegevens :
foto’s :
