Antwerp 10 miles

Vandaag stond dan de 10 mijl van Antwerpen op het programma.

De voorbereiding naar deze wedstrijd is niet echt goed verlopen door slaapproblemen.
De vorige nacht had ik redelijk geslapen, maar toch was ik niet echt uitgerust deze morgen.

Tegen 11u had ik mijn sporttas klaar en rond half 12 heb ik mijn spaghetti binnen gesmikkeld met daarbij nog een Revitalose Sport gedronken. Ik was klaar voor de strijd.

Om kwart voor 12 was ik in het station van Hasselt om de trein te nemen naar Antwerpen.
Op het perron kom ik mijn loopmaat Johan tegen. We hadden afgesproken om samen naar Antwerpen af te zakken. Altijd wel leuk als je samen met iemand kan gaan naar zo'n massa-evenement. In de trein spraken over wat onze doelen waren. Ik wou binnen of zeker rond de 1:10:00 halen. Hij sprak ook over die tijd. De verwachtingen waren dus hoog.
Om 10 na 12 vertrekt de trein en rond kwart na 1 komen we in Antwerpen-centraal aan.

In het station was het even zoeken waar we de metro moesten nemen. Na een kleine zoektocht vinden we het perron richting Linkeroever. Het perron stond volledig vol en we konden pas de 2e metro nemen.
We stonden heel fel op elkaar gepakt. Al maar goed dat het niet zo ver is tot aan Linkeroever.

Op de grasvelden aan Linkeroever was het al heel druk. We volgden de stroom richting de inschrijvingentent.
We kregen heel vlot ons borstnummer en gingen daarna ons t-shirt afhalen. Direct daarna richting de kleedkamers. Het weer was heel aangenaam en de zon kwam op momenten heel goed door. Toch vond ik het ietsje te warm.

Na ons omgekleed te hebben en nadat we onze sporttas afgegeven hebben, zijn we ons gaan opwarmen op een leuk rondje rond een gebouw. De opwarming opzich ging goed en mijn hartslag bleef op een normaal pijl, zo tussen de 130 en 140. Na een paar versnellingen zijn we rond 15u vertrokken naar de start. We konden post vatten redelijk vooraan, dichtbij de koord die de eerste 1000 afscheidde.

Exact om half 4 klonk het startschot. De eerste km's gingen vlotter als vorig jaar, dus het zandlopersysteem is wat mij betreft een succes. Het tempo zat er bij mij al direct in. De bedoeling was dat ik rond de 4:20 / km zou zitten, maar het was rond de 4:15 / km. Op zich was mijn gevoel goed, maar ik besloot toch om mijn tempo langzaam aan wat te laten zakken. Toch kon ik lange tijd 4:19 / km aanhouden, dus ik zat goed op schema.

Het eerste zware stuk was bij het uitkomen van de Kennedytunnel en dan onder de Opera.
Vanaf km 8 begonnen echter mijn benen zwaarder te worden, en voelde ik al wat verzuring in mijn bovenbenen. De zware training van vrijdag heb ik blijkbaar toch nog niet goed verwerkt. Die slaapperikelen zullen ook niet veel goed gedaan hebben. Op km 9 begon ik het zelfs even moeilijk te krijgen, maar ik hoopte dat het maar tijdelijk zou zijn. Ik zag echter mijn km-tijd steeds hoger en hoger oplopen. Tot km 13 liep ik nog rond de 4:24 / km en net op schema, maar ik wist dat die Waaslandtunnel nog moest komen en daar nog meer tijd zou verliezen. Ik begon al stillekes te vrezen dat ik de 1:13:12 van vorig jaar niet zou halen. De benen bleven zwaar voelen, nu achteraf is het natuurlijk "had ik maar vrijdag die tempoloop niet gedaan".

Dan de Waaslandtunnel, het eerste stuk was naar beneden, maar dan ging het dus bergop. Een paar keer heb ik even moeten wandelen. Aangezien er geen GPS-ontvangst is in de tunnels, had ik geen idee van mijn tempo. Bij het uitkomen van de tunnel gaf mijn klok 4:29 / km. Ik wist dat nu de aankomst niet meer ver was en besloot een tempo hoger te lopen. Die laatste km heb ik gedaan in 3:47 en zo kon ik er nog 3 sec afpitsen van mijn gemiddeld tempo om te eindigen in 4:26 / km oftewel 1:11:15.

Even verder kom ik mijn loopmaat Johan tegen. 1:07:50 is zijn schitterende tijd ! Hij is de laatste tijd in heel goede doen. Ik zeg tegen hem dat het vandaag niet goed ging. Ik ben wel tevreden dat ik toch 2 minuten sneller gelopen heb dan vorig jaar, maar ik kan mijn teleurstelling toch niet verbergen doordat ik die 1:10:00 niet gehaald heb.

Na wat bekomen te zijn, halen we onze sporttassen af en kleden we ons om. De metro zat natuurlijk weer helemaal vol, maar we kwamen toch vlot aan in het station van Antwerpen. Aan het station van Hasselt nam ik afscheid van Johan.

Het was een leuke dag daar in Antwerpen, toch had ik ietsje meer verwacht van mijn prestatie. Ik kan als excuus mijn slaapproblemen in roepen, en misschien moeten sommige mensen ook eens leren mij met rust te laten en eens nadenken waarmee ze bezig zijn. Johan en de persoon in kwestie zullen wel weten waar ik het over heb...

Nog enkele gegevens :

afstand gemeten met FR305 : 16,07 km (van mat tot mat)
netto tijd : 1:11:15
gemiddelde hartslag 158, maximum hartslag 174